tardiony, luksony, tachiony,materia i antymateria - minichrony

Prof. Arkadiusz Piekara spytał:

„Czy dzisiejsze cząstki elementarne, gdy użyjemy jeszcze "mocniejszych sposobów", a więc jeszcze większych akceleratorów cząstek bombardujących, udzielając im coraz więcej GeV (giga­elektro­no­woltów), otóż czy cząstki elementarne rozbijać będziemy na ciągle nowsze i drobniejsze składniki materii o coraz większej energii, czy może czyniąc to, sami wytwarzamy coraz to nowe stany energetyczne tej samej cząstki elementarnej?”
Czyli czy mion i taon nie są elektronem?  I czy potrzebne jest neutrino?

Według mnie odpowiedź na te pytania w dużym stopniu zależy od tego, którym z poniższych wzorów liczysz energię.

(1).		wzór klasyczny	gdzie V = VT  = (K-1)·c
(2).		wzór relatywistyczny  rozwinięcie eT , euklidesowe dopplerowskie czyli moje	gdzie   VT     jak wyżej K współczynnik Dopplera
(3).		wzór relatywistyczny rozwinięcia eR , pseudoeuklidesowe, czyli Einsteina	tutaj występuje Einsteina relatywistyczna szybkość VR a nie klasyczna szybkość VT.

Ale jeśli jest  E = h·ν = mc²  to wzorowi 2 odpowiada wzór

A Warszawska Grupa Neutrinowa informuje, że mion i taon już są nazywane ciężkimi elektronami.
- Ja ich tak nie nazywam, bo uważam że to są szybkie elektrony. Szybsze niż Einsteina wzór pozwala. - A moje minichrony pomagają śledzić pozorne rozpady cząstki na kilka cząstek = i antycząstek! A naprawdę śledzi obrazy i antyobrazy owej cząstki, którymi ona oddziaływa.