minichrony.blox 20120525 Minichrony - diagramy. oraz Izochrony - krzywe jednej chwili.

piątek, 25 maja 2012

Izochrony - krzywe jednej chwili, czyli jednoczesności

    Widać je na pobliskich rysunkach 2, 4 i 5 ale najwięcej ich jest na Rys.3 i 3a. - Co prawda  tylko na Rys.5 odstępy między półokręgami są wyskalowane czasem, ale przy stałej szybkości sygnałów c półokręgi tej samej odległości (izometrie?) łatwo przeskalować na czas, bo t=t(ρ)=ρ/c  (c jest współczynnikiem proporcjonalności - stałym).
 
    Jednoczesność nie dotyczy chwil ale zdarzeń. - Nie ma jednakowych chwil - "jednakowe chwile" to jedna chwila. Jedna i ta sama.
 
    Szczegóły później.
 

Minichrony - diagramy

Konstrukcja minichrony - równanie ogólne

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    Po prostoliniowym torze l odległym o  r_□  od obser­wa­tora S , z szybkoścą v pędzi cząstka (na przykład elektron).

    Gdy sygnał c  z  l_o  jest już w S,  to sygnał z  l jest w M  a obiekt jest już w  l₁  i tam generuje kolejny sygnał. - Kolorem niebieskim pokazałem fragment minichrony pod­syg­na­lnej (v < c).  - Niżej zobacz skan oryginalnego Rys.1 z 1985 roku.
     A na Rys.4 jest minichrona generująca rozpady i anty­materię - bo v > c.

    A powyższy diagram pokazuje że gdy S rozpoczął obserwację w chwili w której po promieniu r_o dotarł do niego sygnał wygenerowany przez obiekt w punkcie l₀  (na torze), to pozostałe sygnały, wygenerowane przez obiekt w kolejnych punktach l, dotarły po promieniach r do punktów M, znajdujących się w odległościach r  od S. - Na Rys.1 pokazałem konstrukcję jednego takiego punktu - sygnał c dotarł do niego (do M - i pędzi dalej, do S) w czasie t(r_o), w którym pierwszy dostrzeżony sygnał dotarł z l₀  po promieniu r_o  do S. - Istnieje więc równość czasów

(1).	t(ro) = t(Δl) + t(r-ρ)

która dla ruchu jednostajnego z prędkością  v = V  i  dla oznaczeń jak na Rys.1, przybiera postać

          

 

(1a).

skąd

(2).

r_□   l_o   c    są dane, zaś l  jest (zmiennym) argumentem.
 

Jest to wzór na długość promienia (wektora) wodzącego r,  którego hodografem jest krzywa do której dotarły interesujące nas sygnały. Właśnie ją nazwałem minichroną. - Minichrona jest miejscem geometrycznym punktów do których dotarły sygnały w chwili w której pierwszy z nich dotarł do obserwatora.

Oczywiście chodzi o sygnały wygenerowane przez obiekt w kolejnych punktach l  toru, i zdążające do S po promieniach r. - Minichroną jest więc zbiór punktów M.

     Więcej jest w mojej WWW, tutaj nie będę powtarzał przedstawionej tam teorii - tutaj będę starał się głębiej ją zrozumieć by wyjaśnić nasuwające się teraz wątpliwości. Bo minichrony wymyśliłem i opracowałem ponad ćwierć wieku temu i potem się nimi nie interesowałem, dopiero teraz ...
     Teraz dodam, że gdy patrzysz na ten diagram to patrzysz na fotografię przedstawiającą sytuację jaka była w jednej chwili - najlepiej w chwili zero, w której sygnał który wcześniej wybiegł z l₀  dotarł do S i uruchomił migawkę jego aparatu, który całe to zjawisko sfotografował i uruchomił zegar S. Ale jasne, że na tej fotografii może być dowolna chwila, niekoniecznie 0  ale chwila 0 jest najwygodniejsza w rachunkach. I chwila ta jest na całej fotografii, w każdym jej miejscu, z tym że nawet S o tym nie wie - on "w chwili" nie widzi nawet czubka swego nosa - zobaczy go dopiero "po chwili". Gdy jego wzrok sygnałem c  ten czubek dosięgnie.

      A teraz przypuśćmy że to nie jest fotografia ale kadr z filmu który teraz uruchomisz. I zastanówmy się jak popłynie w nim czas. Gdzie na tym diagramie będzie przyszłość, przeszłość i rozdzielająca je teraźniejszość. - Gdzie jest oś czasu? - A może jej nie ma?
      Na razie nie znam zadowalającej mnie odpowiedzi.

      - Czy teraźniejszość jest osobliwością?

  Tardion jednostajny  na Rys.2.

 

Tachion jednostajny

 

Ruch jednostajnie  przyspieszony

   

Tagi: diagramy przyspieszony tachiony-tardiony izochrony       

14:20, fg2002 , Diagramy